رضا بیل مکانیکی اصل| بر اساس بند (ه) ماده 46 قانون برنامه پنجم توسعه کل کشور در سال 1368 سازمان ثبت احوال کشور با تکمیل پایگاه های علت و نسبی یعنی. چهار حادثه: تولد، مرگ، ازدواج، طلاق. ، کارت ملی هوشمند صادر می کند.
بر اساس این قانون مقرر شد ضوابط این پروژه با همکاری وزارت ارتباطات و وزارت کشور تدوین شود تا نحوه اجرای پروژه مشخص شود. در سال 1368 آیین نامه این پروژه به تصویب رسید و در عمل اجرای پروژه در چند سال بعد خلاصه شد و منابع تهیه و از افراد در چند مرحله ثبت نام شد که اولین آن در شهرستان و استان کوم بود.
در همان ابتدای اجرای این طرح تحولی در سیستم اجرایی ایجاد شد و اولین تغییر مهم این بود که «الزام» تکمیل پایگاه علیت «اختیاری» شد و در عمل به یکی از خلأهای موجود در کشور تبدیل شد. سیستم اطلاعاتی.و موضوع نهایی نشدن پایگاه های اطلاعاتی علی و نسبی یکی از پایه های این خلاء شده است.
نکته دوم در مورد کارت های هوشمند ملی این بود که بر اساس چندین سیستم عامل که قابلیت داشتند، ساخته شده بودند
NARC (NEAR FILD CONECTION) یا توابع ارتباط بدون تماس، علاوه بر تراشه کارت و گزینه‌های اتصال بدون تماس سفارشی نیز مورد بحث قرار گرفت.
در اجرای این طرح با توجه به این شخصی سازی بدنه نقشه و مراحل تولید مدتی توسط پیمانکاری خارج از ایران انجام شد و پس از مدتی تصمیم به انجام آن به صورت محلی و در واقع چالش اصلی شد. مسائل مالی و نبود تهیه کافی کارت به مشکلات فنی مربوط می شود.
حدود 10 میلیون کارت هنوز به دست مردم نرسیده است. بسیاری از کارت های صادر شده در روز اول عملکرد قبلی را ندارند و کارت های صادر شده در روز اول منقضی شده اند. علاوه بر این، برخی از افراد کارت های خود را گم کرده یا آسیب دیده اند و نیاز به چاپ مجدد دارند.
نرخ زاد و ولد کشور نیز هر ساله در حال افزایش است و افراد بالای 15 سال که نیاز به کارت ملی دارند هر سال به لیست کسانی که کارت دریافت نکرده اند اضافه می شوند. چالشی که کشور در رابطه با کارت‌های هوشمند ملی وجود دارد این است که تا زمانی که این کارت‌ها در دسترس همگان قرار نگیرند، راهکارهای استفاده از کارت‌های هوشمند کارساز نخواهد بود.
افرادی که برای درخواست این کارت مشکل دارند به سه دسته تقسیم می شوند. گروه اول افرادی هستند که کارت را دریافت کرده‌اند، اما گاهی در تست‌های فنی انجام‌شده پس از صدور کارت‌ها مشخص می‌شود که تفاوت‌هایی در عملکرد و قابلیت‌های بدون تماس کارت برای افراد وجود دارد.
دوم کسانی هستند که برای دریافت کارت هوشمند ثبت نام کرده اند و کد رهگیری دارند و سوم کسانی هستند که برای کارت هوشمند ثبت نام نکرده اند.
بنابراین به نظر می رسد ما نتوانسته ایم استفاده از کارت هوشمند ملی را اجتماعی و اجرایی کنیم. برای دستگاه اجرایی سخت شده است زیرا هنوز همه افراد کارت را دریافت نکرده اند و متولیان باید هر سه فرآیند را به صورت موازی طی کنند.
علاوه بر همه اینها باید به عملکرد خوب ثبت نام اشاره کرد که در چند سال اخیر خدمات اطلاع رسانی بسیار خوبی را به دستگاه های اجرایی و عملاً با تبادل اطلاعات از طریق مرکز ملی تبادل اطلاعات کلیه دستگاه های اجرایی، قابلیت استعلام و اصالت افراد را به حد قابل قبولی می رساند و حتی می تواند با تطبیق با رجیستر پایگاه داده خود را اصلاح و بررسی کند.
این یکی از اتفاقات بسیار خوب و ستودنی است که در دفتر اتفاق افتاد. همچنین یکی از خدماتی که داشتند، سرویس اطلاع رسانی متوفی بود که روزی دو بار به روز رسانی می شود و در عمل باعث پیشرفت بسیار خوبی در ارائه دهندگان خدمات اقتصادی در کشور شده است، اما وقتی به پروژه کارت هوشمند ملی نگاه می کنیم، می بینیم. که یکی از این چالش ها عدم تکمیل فرآیند تولید کارت و مهمتر از آن عدم تسریع در استفاده آسان مردم از کارت است.
پروژه های مشترکی را با دوستان سازمان ثبت احوال اجرا کرده ایم تا از دولت همراه در این فرآیند استفاده کنیم و آزمایشات آزمایشی نیز انجام شده و در حال حاضر با چالشی در این زمینه مواجه هستیم. زمان استفاده از ویژگی کارت بدون تماس به مرور زمان فرا رسیده است. در این زمینه به زمان و تجربه کاربری نیاز داریم.
اینها چالش های اصلی ما در به کارگیری و اجتماعی کردن کارت یا استفاده همه جانبه از کارت بود.
امیدواریم با تعاملی که مانند گذشته با وزارت کشور و همچنین سازمان ثبت احوال داریم، بتوانیم برای افزایش فعالیت و جبران تاخیر در چاپ کارت روی کمک آنها حساب کنیم و در نهایت با فنی موافقت کنیم. بخش ارائه یک تجربه کاربری خوب و یکپارچه در هنگام استفاده از کارت هوشمند ملی به عنوان یکی از ابزارهای احراز هویت.
منبع: روزنامه ایران