مرد مسنی متهم به قتل همسر موقتش و سرقت پول او در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد.
رسیدگی به این پرونده از دی ماه سال 97 زمانی آغاز شد که زنی 50 ساله توسط خواهر و برادرش به پلیس معرفی شد. با آغاز تحقیقات ماموران مشخص شد آخرین گوشی تلفن همراه این زن در محدوده منزل همسر سابقش در منطقه افسریه تهران آنتن دهی شده است.
زمانی که شوهر سابق این زن برای تحقیقات و بازجویی به بازپرسی منتقل شد، مرد 76 ساله به قتل اعتراف کرد و گفت: به دلیل اختلاف خانوادگی او را کشتم و با کمک پسرم جسد او را بریدیم. قطعات و آن را در یک کیسه قرار دهید.
ماموران سپس به محل حادثه رفتند اما اثری از جسد نیافتند. پسر متهم نیز دستگیر شد اما وی منکر دست داشتن در این حادثه شد و به دلیل نداشتن مدرکی مبنی بر دست داشتن در جنایت خود با قرار وثیقه آزاد شد.
در حالی که تحقیقات برای کشف جسد ناموفق بود، پرونده متهم و پسرش با صدور کیفرخواست به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. در ابتدای جلسه و پس از قرائت کیفرخواست توسط نماینده دادسرا، چهار خواهر و برادر مقتول یکی یکی بالا رفتند و خواستار قصاص شدند.
برادر مقتول به قضات گفت: متهم مدتی پیش خواهرم را طلاق داد اما وقتی به او گفتند خواهرم مستمری گرفته است خواهرم را فریب داد و او را به خانه برد و سپس مرتکب قتل شد و خواهرم را با کمک سر برید. از پسرش آنها این کار را نکردند. من و 4 خواهرم خواهان اشد مجازات برای متهم و پسرش هستیم و به هیچ وجه آنها را نخواهیم بخشید.
وکیل پدر و مادر دم سپس به ایستگاه رفت و گفت: بررسی تماس های تلفنی پدر و پسر نشان می دهد که آنها در روز حادثه تماس های طولانی مدت داشته اند. متهم در اظهارات خود عنوان کرد که کارت بانکی مقتول را از خود گرفته و چندین ماه از آن استفاده کرده است که کذب محض است زیرا یک هفته قبل از ناپدید شدن مقتول از کارت بانکی خود استفاده کرده است.
وی افزود: این مرد 76 ساله موفق به قتل و تکه تکه کردن مقتول نشد و معتقدم برای نجات پسرش این قتل را انجام داده وگرنه پسرش شریک جرم بوده و خواهان مجازات سنگین بوده است. برای هر دو. “من آنها را دارم.
متهم سپس با مراجعه به حوزه، با رد اتهام قتل اظهار داشت: مقتول را از سال 1370 می شناسم، دو بار ازدواج کردیم و از هم جدا شدیم اما چندین بار با او نامزد کردم.
آخرین باری که با من ازدواج موقت کرده بود و در خانه من زندگی می کرد، یک روز که خانه نبودم به من زنگ زد و گفت می خواهد برود. یکی از همسایه ها دید که سوار پراید شد و رفت. من او را نکشتم و از سرنوشت او اطلاعی ندارم.
قاضی از متهم پرسید: چرا مدام طلاق گرفتی و ازدواج کردی؟
متهم گفت: نمی دانم هر بار که از هم جدا می شدیم می خواست با او ازدواج کنم و با من زندگی کنم و من هم قبول کردم.
قاضی از متهم پرسید: چرا کارت بانکی مقتول در دست شماست؟
قاضی سپس پرسید: به گفته ماموران شناسایی و اطلاعات، آثار خون در منزل شما و کف خودرو کشف شد. بهانه شما برای این چیست؟
متهم وجود لکه خون را رد کرده و آن را انکار می کند. سپس قاضی به متهم گفت که در مرحله اول بازجویی اطلاعات به صراحت گفته بودید که با ضربه چاقو به گردن او را کشته اید.
متهم گفت: مشاغل قبلی ام را قبول ندارم چون باید اعتراف می کردم.
قاضی گفت: آیا در دادگاه اعتراف کردید، جایی که دیگر مجبور نبودید؟ متهم گفت: حواسم نبود!
در همین لحظه قاضی گفت: وقتی وقت اعتراف به شاکی بودنت نرسیده بود، از کجا بدانیم که حالا که اتهام را انکار می کنی، میل به وجود آمده است؟! متهم سرش را پایین انداخت و ساکت شد.
پسر متهم سپس به محل رفت و گفت: من هیچ نقشی در قتل نداشتم. فقط یک بار پدرم کارت بانکی مقتول را به من داد تا مقداری پول برداشت کنم و من شک نداشتم چون فکر می کردم خودش آن را به پدرم داده است.
در پی اظهارات دو متهم و وکیل آنها، قضات برای صدور حکم شتافتند.