فکر کردن به آینده؛ یک عامل مهم برای سلامتی و شادی!

فرادید| برای لحظه ای تصور کنید که به دنیای کارمایی ارل منتقل شده اید. بسته به سنتان، ممکن است چند تار موی سفید یا چین و چروک بیشتری داشته باشید و امیدوار باشید که وضعیت مالی شما نیز تغییر کرده باشد. اما آیا فردی که در آینده تصور می کنید اساساً به آنچه امروز هستید نزدیک است؟ یا این دو نفر کاملا غریبه هستند؟

بر اساس تحقیقات روانشناسی گسترده در گذشته، پاسخ هایی که افراد به این سؤالات می دهند بسیار متفاوت است و این پاسخ ها می تواند چیزهای شگفت انگیزی را در مورد تمایلات رفتاری آنها آشکار کند.

به گزارش فراد؛ برخی افراد تصور بسیار روشنی از خود در آینده دارند، تا جایی که آینده آنها به هویت فعلی آنها بسیار نزدیک است. این افراد بیش از دیگران نگران وضعیت مالی فعلی خود هستند و رفتارشان با دیگران اخلاقی تر است. آنها معمولاً به گونه ای زندگی می کنند که زندگی آینده آنها را آسان تر می کند.

بسیاری از مردم در تصور آینده خود به عنوان امتداد هویت فعلی خود مشکل دارند و این افراد اغلب کمتر در قبال رفتار خود احساس مسئولیت می کنند. به نظر می رسد این افراد تقریباً آینده خود را کاملاً جدا از خود فعلی خود می بینند که کمترین ارتباط را با هویت فعلی آنها دارد و در نتیجه کمتر نگران پیامدهای دراز مدت رفتار خود هستند.

شما تقریباً می توانید آینده خود را مانند رابطه ای ببینید که باید آن را پرورش دهید و پرورش دهید. خوشبختانه، چند استراتژی ساده وجود دارد که می توانید برای پرورش حس همدلی و شفقت نسبت به فردی که در آینده تبدیل خواهید شد، استفاده کنید. این می تواند عواقب عمیقی برای سلامتی، شادی و امنیت مالی شما داشته باشد.

ریشه های فلسفی

تحقیقات روان‌شناختی اخیر در مورد آینده از نوشته‌های فیلسوفانی مانند جوزف باتلر در قرن هجدهم الهام گرفته شده است.
باتلر در سال 1736 نوشت: “اگر حال و آینده یک انسان یکی نباشد، بلکه فقط دو شخصیت یکسان باشد، علاقه انسان امروزی به خود آینده اش بیشتر از علاقه او به سرنوشت یک غریبه نخواهد بود. . “

درک پارفیت، فیلسوف بریتانیایی، که کارش توجه دانشمند جوان تری به نام هال هرشفیلد را به خود جلب کرد، از این نظریه حمایت کرد و آن را توسعه داد.

اما هرشفیلد، دانشیار روان‌شناسی، تصمیم‌گیری رفتاری و بازاریابی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، شک دارد که حذف افراد از آینده‌شان ممکن است مؤلفه‌های غیرمنطقی و آزاردهنده بسیاری از رفتار انسان‌ها، مانند بی‌میلی نسبت به آینده را توضیح دهد.

برای درک این موضوع، هرشفیلد ابتدا باید راهی برای سنجش «تداوم» خود در آینده پیدا می کرد. او مجموعه ای از دایره های دوتایی را ترسیم کرد که رابطه بین خود حال و آینده افراد را تعیین می کند.

این دایره ها به درجات مختلفی همپوشانی دارند و شرکت کنندگان در آزمایش هرشفیلد باید تعیین می کردند که کدام دایره توصیف دقیق تری از حال و آینده آنها در 10 سال آینده است. سپس پاسخ های مردم را با سایر شاخص ها مانند برنامه ریزی مالی مقایسه می کند.

در یکی از این آزمایش‌ها، سناریوهای مختلفی به شرکت‌کنندگان ارائه شد تا مشخص شود که آیا می‌خواهند یک جایزه کوچک اولیه یا یک جایزه بزرگ در آینده داشته باشند.

همانطور که پیش‌بینی می‌شد، افرادی که ارتباط قوی‌تری با آینده خود احساس می‌کنند، بیشتر به تعویق می‌افتند و انتظار پاداش بیشتری در آینده دارند. هرشفیلد همچنین در مورد عادات پس انداز مالی افراد تحقیق کرد و دریافت که هر چه مردم بیشتر احساس ارتباط با آینده خود کنند، تمایل بیشتری به پس انداز دارند و پول بیشتری پس انداز می کنند.

بازگشت به آینده

هرزلفید در تحقیقات بعدی خود این پدیده را در سایر زمینه های زندگی آزمایش کرد. به عنوان مثال، در سال 2018، او متوجه شد که افرادی که نسبت به آینده خود انعطاف پذیرتر هستند، می توانند شکل و تمایل آینده خود را برای ورزش پیش بینی کنند.

به نظر می رسد که هر چه نسبت به خود یا آینده خود قوی تر باشید، بیشتر مشتاق هستید که از بدن خود مراقبت کنید تا در سال های آینده سالم تر باشید.

آزمایش‌های دیگر نشان می‌دهد افرادی که در آزمون خودکارآمدی آینده‌شان نمرات بالاتری می‌گیرند، نسبت به افرادی که شناسایی با خود آینده‌شان دشوار است، استانداردهای اخلاقی بالاتری دارند. به عنوان مثال، این افراد کمتر در آزمون تقلب می کنند.

هرشفیلد می‌گوید: «افرادی که ارتباط قوی‌تری با خود آینده‌شان دارند، توانایی بهبود یافته‌ای در تشخیص پیامدهای رفتار و تصمیم‌های فعلی‌شان بر خود آینده‌شان دارند و این به آن‌ها کمک می‌کند از رفتارهای مخرب اجتناب کنند».

هرشفیلد در سال 2020 اذعان کرد که توانایی یا ناتوانی افراد در همدلی با آینده خود می تواند بر سلامت کلی آنها تأثیر بگذارد. او یک مطالعه طولی انجام داد که 4000 نفر را در طول دهه ها تحت نظر داشت. او نتیجه گرفت که احساس تداوم با آینده در ابتدای مطالعه می تواند رضایت از زندگی را در 10 سال آینده پیش بینی کند.

توجه به این نکته مهم است که هرشفیلد در این آزمایش‌ها تمام عوامل مؤثر بر سلامت اولیه را مشاهده کرد تا این احتمال را که افرادی که احساس ارتباط بیشتری با آینده خود دارند در ابتدا از زندگی شادتر باشند را رد کند. هرشفیلد تاکید کرد که رضایت بیشتر در پایان مطالعه طولی نتیجه رفتارهای مثبت – مانند پس انداز مالی و ورزش – است که همه با هم زندگی را راحت تر می کنند.

چشم انداز آینده

در حمایت از این نتایج، متخصصان مغز و اعصاب تحقیقاتی را برای بررسی دقیق‌تر فرآیندهای مغز و اینکه چرا بسیاری از مردم نمی‌توانند آینده خود را شناسایی کنند، آغاز کرده‌اند. مگان مایر، استادیار کالج دارموث در نیوهمپشایر، ایالات متحده، اخیراً از شرکت کنندگان خواسته است تا میزان همپوشانی فعلی و آینده خود را در زمان‌های مختلف ارزیابی کنند.

در یکی از این آزمایش ها، شرکت کنندگان باید شباهت شباهت های فعلی و آینده خود را از طریق حلقه های آزمایشی هرشفیلد تعیین می کردند. آنها این کار را چندین بار تکرار کردند، از جمله 3، 6، 9 ماه و یک سال بعد.

مطابق با یافته‌های هرشفیلد، میر دریافت که تصورات شرکت‌کنندگان از آینده و حال به‌سرعت متفاوت شد و با گذشت سه ماه، حس شباهت آنها به آینده کاهش یافت.

البته نکته جالب‌تر این بود که از یک لحظه به بعد میزان احساس متفاوت با آینده ثابت ماند. بنابراین 9 ماه و یک سال بعد بین خود فعلی و من تفاوتی وجود نداشت و می توان حدس زد که این فاصله تفاوت چندانی نداشته است. میر می گوید که بینش مردم نسبت به خود آینده شان به تدریج «متمرکزتر» و «کمتر ناملموس» می شود.

اسکن های MRI عملکردی نیز این نتایج را منعکس می کنند. این نتایج نشان می‌دهد که در سطح سلول‌های عصبی، ما خود آینده‌مان را فردی کاملاً متفاوت از خود فعلی‌مان می‌دانیم. در این مطالعه از مردم خواسته شد تا علاوه بر تصور آینده خود، به غریبه ای مانند آنگلا مرکل فکر کنند.

با افزایش فاصله زمانی بین حال و آینده – از 6 ماه به بعد – فعالیت مغز افراد به گونه ای تغییر کرده است که وقتی به خود آینده خود فکر می کنند، دقیقاً مانند زمانی است که به غریبه ای مانند آنگلا مرکل فکر می کنند.

میر می گوید: «هرچه بیشتر در مورد خود فکر کنید، بیشتر خود را معرفی کنید، بیشتر خود را غریبه ای مانند آنگلا مرکل نشان می دهید. این در راستای این ایده فلسفی است که ما آینده خود را ناشناخته می دانیم.»

چیزهایی که دوست داریم بدانیم

با توجه به اهمیت امنیت مالی، سلامت عمومی و شادی عمومی، طبیعی است که به این فکر کنیم که آیا راه هایی برای احساس ارتباط بیشتر با آینده ما وجود دارد یا خیر.

مطالعه هرشفلد دو پیشنهاد برای ما دارد. در یک سری آزمایش، شرکت کنندگان در هرشفیلد با آواتارهای خود وارد یک محیط واقعیت مجازی شدند که چهره آنها را در سن 70 سالگی شبیه سازی می کرد. همانطور که انتظار می رفت، آنها ارتباط قوی تری با آینده خود احساس کردند و در آزمایش های بعدی که تصمیم گیری را اندازه گیری می کردند، مسئولیت مالی بیشتری را گزارش کردند.

به عنوان مثال، آنها گزارش می دهند که احتمال بیشتری برای پس انداز برای بازنشستگی دارند. بسیاری از برنامه‌های ویرایش تصویر اکنون به شما اجازه می‌دهند تا ایده‌ای زودهنگام از آینده خود داشته باشید و این فناوری را می‌توان در برنامه‌های آموزشی گنجاند که افراد را تشویق می‌کند تا با دقت بیشتری در مورد سلامت آینده خود فکر کنند.

اگر می‌خواهید کمتر در فناوری اطلاعات داشته باشید، می‌توانید یک تمرین تخیل ساده انجام دهید که به شما می‌گوید اکنون، ۲۰ سال دیگر، نامه‌ای برای خودتان بنویسید و آنچه را که اکنون برایتان مهم است و برنامه‌هایتان برای چند سال آینده را مشخص کنید.

درست مانند تصویر آواتارهای قدیمی، این تمرین افراد را تشویق می کند تا ارتباط قوی تری با خود آینده خود احساس کنند و در نتیجه آنها را تشویق می کند تا رفتار مثبت بیشتری داشته باشند.

تحقیقات هرشفیلد نشان می‌دهد افرادی که چنین تمرین‌هایی را انجام می‌دهند زمان بیشتری را صرف ورزش می‌کنند، که نشان می‌دهد با تصور آینده خود، سالم‌تر هستند. هرشفیلد حتی توصیه می کند که برگه پاسخ خود را به زبان آینده خود بنویسید تا تأثیر را به حداکثر برسانید.

هرشفیلد در زندگی شخصی خود نیز همین کار را کرده است. وقتی استرس و مشکلات فرزندپروری او را احاطه می کند، سعی می کند حال خود را به جای آینده اش قرار دهد و تصور کند که رفتار فعلی خود را در آینده چگونه خواهد دید.

او گفت: «فکر می‌کنم او به نحوه مدیریت من افتخار خواهد کرد.

ممکن است در ابتدا شروع یک گفتگو با خود آینده تان عجیب به نظر برسد. اما به محض اینکه آینده شما در ذهن شما زنده شد، برخی فداکاری های شخصی کوچک که برای حفظ سلامتی شما لازم است برای شما آسان تر می شود. و در سال‌های آینده، به خاطر داشتن چنین بینشی از خودتان سپاسگزار خواهید بود.

منبع: بی بی سی
ترجمه: عاطفه رضوانیا – سایت فرادید