تاخیرهای سریالی در مترو

حمیده امینی فرد| تصویری که 29 آبان ماه در خط 4 مترو تهران در شبکه های اجتماعی دست به دست شد، بسیاری را به این فکر انداخت که حالا نباید به مترو بروند و آن را به رقیبش بدهند.

کدام تصویر را می پرسی؟ همین فیلم در مورد 50 ثانیه دختر جوانی است که با چکش روی شیشه قطار مترو افتاد و در نهایت توانست آن روز قهرمان مترو تهران شود.

مسافرانی که در آن روز حدود 30 دقیقه در یک ماشین دربسته و شلوغ گرفتار و نگران شده بودند و البته وحشت باعث ایجاد وضعیت عجیبی در کنار آسیب به تهویه مطبوع قطار شد. از طرفی خبری از پرسنل قطار برای راه اندازی مجدد مترو نبود و از طرف دیگر فضای بسته و شلوغ واگن خطر خفگی را افزایش می داد.

آن روز البته در حدود 30 دقیقه به پایان رسید و شیشه شکسته شد، اما اظهارات رسمی و غیررسمی پس از آن البته پیش از این نیز تکرار شد و برخی از پیگیران اخبار رسانه ها را از سوار شدن به مترو ترساند. ترس های دیگر آنها

اظهاراتی مانند اینکه هر ماه 2 تا 3 قطار برای تعمیرات اساسی باید از ریل خارج شود، اما در 4 سال گذشته یک قطار از ریل خارج شده و هیچ تعمیر اساسی صورت نگرفته است. یا استفاده بیش از حد از ظرفیت قطارها برای حفظ فاصله اجتماعی باعث ایجاد تردیدهای جدی در مورد ایمنی آنها برای شهروندان شده است.

مردم می پرسند چرا در 4 سال گذشته حتی یک قطعه مترو خریداری نشده است و با توجه به اینکه تحریم ها بر مشکلات ما افزوده است، آیا می توانیم با خیال راحت در مترو سوار شویم؟! مسافرانی که تا دیروز دعا می کردند تا بالاخره سوار هواپیما شوند تا پروازشان ایمن شود یا نه، حالا هر بار که سوار مترو می شوند، به این فکر می کنند که آیا این سفر سالم به مقصد می رسد یا نه؟!

مترو تهران در حال حاضر روزانه حدود 1.2 میلیون مسافر دارد که اگر بخواهیم با دوران قبل از سلطنت مقایسه کنیم، حدود 600 تا 800 هزار نفر کاهش داشته است که مشخصا تا پایان سال با عادی شدن شرایط و عادات این رقم کاهش یافته است. البته بازگشت محدودیت های ترافیکی و آلودگی هوا نیز به همین تعداد است. این در حالی است که اگر تردد قطارها افزایش یابد، ظرفیت پذیرش 3 میلیون مسافر را دارد، اما در مورد تعمیرات اساسی قطارها و ورود واگن های جدید، این انتظار چندان منطقی نیست!

رانندگان مترو البته به صحبت های اغراق آمیز و ترسناک گوش نمی دهند، زیرا تعداد مسافران مترو که در دوران سلطنت به طور متوسط ​​به 600 هزار نفر می رسید، اکنون دو برابر شده است.

«حدود 3-4 سال پیش در خط اول قطار بلافاصله متوقف شد و همه چراغ ها خاموش شدند، فکر می کنم حدود نیم ساعت طول کشید. من در آن زمان باردار بودم. کولرها هم درست نبودند.

آنقدر ترسیده بودم که نمی توانستم حرکت کنم. بعد تقریباً یک سال طول کشید تا دوباره سوار مترو شدم. محل کار من در برنامه است. من باید از مترو استفاده کنم. این را خانم فراهانی می گوید. شخصی که مشتری دائمی خط یک است.

«هر اتفاقی که بیفتد، وقتی مجبورید باید دوباره رانندگی کنید. در آن 6-7 سال شاید یک بار با متروی کرج مشکل داشتم که دیر قطار شد و باعث شد دیر به سر کار برسم تهران.

«الان قیمت تاکسی کرج به تهران 46 هزار تن است. خب با بلیط مترو که ماهیانه می گیرم، تحمل این معطلی ها و نقص فنی برایم به صرفه تر است.» علی محمدی کارمند یک شرکت نیمه تابعه است که روزی دو بار از مترو استفاده می کند.

زهره احمدی دانش آموزی که حداقل 5-4 بار در هفته از مترو استفاده می کند، می گوید: از زمانی که آسم دارم، همیشه می ترسم اگر قطار خراب شود، به خصوص بین تونل ها چه کنم.

چند هفته پیش دو زن با هم بحث کردند که یکی از سرنشینان ماسک نداشت، تقریباً 10 بار دکمه اورژانس را از سه ماشین فشار دادیم، اما حتی یک بار هم در پاسخگویی تردید نکردیم. بنابراین اگر شرایط خطرناکی ایجاد شود؟ این باعث شد کمتر از مترو استفاده کنم».

مهدی شایسته اصل، مدیرعامل مترو تهران گفت: با وجود مشکلات و حواشی سیاسی که در حال افزایش است، مترو یک حمل و نقل پاک است و چاره ای جز توسعه آن برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا نداریم. متروی تهران و حومه هم اکنون سه استان را پوشش می دهد، البته به کرج هم رسیده است، اما قرار است به زودی به آبیک قزوین نیز گسترش یابد. اکنون بیشتر نیروی کار از کرج به تهران با مترو تردد می کنند.

وی درباره وضعیت فعلی مترو تهران گفت: به مرحله تعمیرات اساسی یا تعمیرات اساسی مترو رسیده ایم. اما اینکه مثلاً بگوییم تمام قطعات به این مرحله رسیده اند یا نه بستگی به عمر مفید قطعات استفاده شده دارد، زیرا برخی از تجهیزات بهتر در عرض 10-12 سال به این مرحله می رسند و بخشی دیگر که تحویل از شرق یا چین بعد از 6 سال نیاز به تعمیر اساسی دارد.

وی با اشاره به اینکه نیاز به تعمیرات اساسی دوره قبل بود، اما ظاهراً به دلیل بار مالی بود، گفت: دو راهکار را در دستور کار قرار داده ایم. اولین گام فوری، ارائه مولفه های استراتژیک است که کشورهای مختلف برای آن اعلام آمادگی کرده اند.

برای دستیابی به شرایط ایمنی در مترو، نیاز فوری به تحویل این قطعات استراتژیک داریم که حدود 500 میلیارد تن هزینه دارد.

تخمین زده می شود که اگر بخواهیم رام قطار را وارد چرخه کنیم باید تا سال 1402 از 170 رام موجود به 209 رام برسیم اما برای کاهش فاصله قطارها باید ترمینال داشته باشیم. در حال حاضر خطوط 3، 6 و 7 ترمینال ندارند و به همین دلیل امکان کاهش فاصله در این خطوط وجود ندارد. البته مذاکراتی با بهره بردار مترو برای ساخت ترمینال انجام شده تا قطارها پس از آن وارد این خطوط شوند.

چرا از توان متخصصان ایرانی در این زمینه استفاده نمی کنیم؟

شایسته اصل می گوید: تعداد زیادی از شرکت های دانش بنیان ایرانی در بسیاری از صنایع پیشرفته و متوسط ​​تمایل خود را برای همکاری با شرکت مترو اعلام کرده اند.

البته قبلا هم مکاتباتی بوده ولی هنوز محقق نشده است; البته بخشی از این بی توجهی به دور باطل در حوزه استانداردسازی برمی گردد که بر عهده شرکت های اروپایی است که با تحریم ها قطع می شود و چون داخلی باید نشان بیمه استاندارد دریافت کند کارساز نیست.

به گفته وی، تا پایان امسال باید قطعات راهبردی مانند چرخ قطار، سیگنالینگ و تعمیرات اساسی پله برقی ها ساخته شود که فارغ از تعمیرات کلی و خرید قطار است. خوشبختانه رئیس جمهور در جلسه اخیر با مسئولان شهری قول پرداخت سهم دولت از ماده 12 را داد.

ما اکنون به 1500 تا 2000 میلیارد تن نیاز فوری داریم تا چارچوب قطارهای جدید را به ناوگان اضافه کنیم. شرکت های خارجی نیز برای خرید بخشی از دارایی های بلوکه شده یا پالایشگاه های نفت اعلام آمادگی کرده اند.

ناصر امانی، یکی از اعضای شورای شهر تهران گفت: ناظران فنی مترو به قطارها اجازه نمی‌دهند ایمنی و امنیت قطارها تضمین شود. نباید فکر کنیم متروی تهران امن نیست

متروی تهران یکی از امن ترین متروهای دنیاست، حتی در متروهای مدرن دنیا مانند مسکو، انگلیس و فرانسه نقص فنی وجود دارد.

وی افزود: در چند سال اخیر که در تهران سیل آمد و آب در مترو جمع شد، مدیران شهری توانسته اند اوضاع را به خوبی کنترل کنند و در حوادث اخیر با وجود اینکه مردم نگران و ترسیده بودند، مشکلی وجود نداشت. شهروندان.”

البته زمان تعمیرات اساسی در برخی قطارها فرا رسیده است و با تعمیرات و بودجه مشکل داریم. از سال 96 هیچ واگن جدیدی به تهران اضافه نشده است. تعمیرات اساسی نیز نیاز به قطعات دارد. حدود 60 درصد نیاز مترو ما از خارج تامین می شود.

در حال حاضر هیچ قطعه ای برای بازسازی در دسترس نیست، بنابراین زمانی که تعمیرات اساسی انجام نشود، ظرفیت قطارها کاهش می یابد. البته مذاکراتی با وزارت کشور و وزارت نفت برای خرید واگن انجام شده است.

منبع: روزنامه ایران